Paling
Dinsdag 30 april was ik te gast op een heuse paling lunch in restaurant Troef in Amsterdam.
Dit restaurant is gekozen tot “Bistronoom van het jaar” door Gault & Millau.
Dat schepte verwachtingen!!
De veelzijdigheid van paling werd door de crew van Raymond Plat, gepresenteerd op het bord.
Raymond werd tijdens de sterrenlunch gepresenteerd als de nieuwe Paling Patron 2024/2025.
Hij is een chef die bekend staat om zijn enorme toewijding voor eerlijke en verantwoorde gastronomie.
Tussen de prachtige en smaakvolle gerechten met paling en de smaakvolle verschillende stijlen wijn uit de Elzas, werd er verteld over de geschiedenis van paling.
Mijn gedachten dwaalden af naar mijn eigen jeugd. Mijn oma haalde altijd een pondje gerookte paling van de markt. Deze was in een oude krant gewikkeld en werd op tafel gelegd waar de familie om heen gingen zitten. En smikkelen natuurlijk.
Ik schrok weer uit mijn dagdroom door een mannenstem:
“ Zo glad als een aal” dat is dus de vis en een broodje paling: Dat is het product!”
Zo leerde ik dus het verschil tussen aal en paling.
Maar voordat je jouw tanden kunt zetten in deze oudhollandse delicatesse, moeten de glasaaltjes eerst heel hard werken.
Het leven van de wilde paling begint in de Sargassozee in de westelijke Atlantische Oceaan. Hij laat zich daar vandaan meevoeren met de Warme Golfstroom. De reis naar de Europese kust is zo’n 6000 kilometer en kan wel twee jaar duren.
Eenmaal aangekomen blijft hij nog zo’n twee maanden aan de kust om vervolgens via getijdenstromingen het zoete water in te trekken om daar op te groeien.
So far ,so good! Maar in de praktijk is er de afgelopen decennia veel mis gegaan.
De Europese populatie is in de afgelopen 50 jaar met maar liefst 90% afgenomen.
De mens heeft de leefmogelijkheid van paling in het verleden beperkt. Obstakels als dammen, gemalen, sluizen en dijken zijn een belangrijke oorzaak. Paling werd uiteindelijk een ernstig bedreigde diersoort!!
Maar door barrières weg te nemen heeft men op meerdere plekken ervoor gezorgd dat de aal weer naar het voedselrijke zoete Europese water kan. En als hij groot en tevens geslachtsrijp is, terug kan naar de Mexicaanse Sargassozee.
Helaas heeft de paling meer hulp nodig van de mens. In maart 2023 zijn in de randmeren 2,4 miljoen glasaaltjes uitgezet. Deze waren afkomstig uit de Franse Atlantische riviermondingen, waar ze in die tijd van het jaar massaal voorkomen.
Als je dit allemaal weet, kun je als consument dan nog met een gerust hart paling eten?
Het antwoord is ja! Als je paling koopt met een ESF label (blauw wit logo) op de verpakking heb je de juiste paling te pakken. ESF staat voor Eel Stewardship Fund. Dit fonds zorgt uiteindelijk voor gecontroleerde palingstand en gereguleerde vangsten, speciale fondsen om het beheer van de paling stand te bevorderen en de duurzame aanpak voor vangst en kweek.
Zo kan de volgende generatie ook blijven genieten van deze Hollandse delicatesse.
Ikzelf hou van warm gerookte paling op toast. Eenvoudig maar oh zo lekker.
Je mag er een fris fruitige wijn bij serveren . Denk eens aan een pinot blanc of droge pinot gris uit de Elzas. En als je voor paling in het groen gaat, zal een Duitse riesling ook heerlijk zijn.
Eet smakelijk en duurzaam!
