Het jaar van het varken
Op de dag van het Chinese oud & nieuw reisde ik met mijn rolkoffer naar Zuid-Frankrijk.
Het is dit jaar het jaar van het varken.
Dit was zeer toevallig omdat ik onderweg was naar de wijnmaakster van de bekende supermarktwijn Wild Pig.
Tijdens de huishoudbeurs in Februari stonden wij met ons Wijntheater in de Rai om de vrouwen in Nederland iets te leren over wijn. We gaven met ons team, van inmiddels 33 vrouwen, educative shows over Duitse wijnen maar ook over Puklavec. Dit is een prachtig wijnhuis uit Slovenië.
Maar met het merk Wild Pig had ik nog geen gevoel.
Ik heb het een keer gedronken bij de buurvrouw maar deze wijnsnob koopt eigenlijk nooit wijn in de supermarkt.
Dus één week voor de Huishoudbeurs stapte ik in de TGV van Rotterdam naar Avignon.
Je doet er maar 6 uurtjes over en de aankomst in Avignon was heerlijk. De altijd koude Mistralwind was gaan liggen en de temperatuur was rond de 13 graden!
Ik werd opgewacht door de PR directeur Anthony Taylor van het wijnbedrijf Gabriel Meffre, die verantwoordelijk is voor de productie van diverse wijnen waaronder merkwijnen Wild Pig en Fat Bastard maar ook de bijna biologische Chateau LongeToque in Gigondas.
We starten de avond met een glas witte Rhône wijn in een oude Franse bankgebouw wat omgetoverd is tot een wijnpaleis waar je ook nog eens heerlijk kunt eten.
In de oude kluis onder het pand zit een schatkamer verstopt met duizenden verschillende wijnen uit de Rhône vallei. Je kunt mij niet gelukkiger krijgen. De wijnbar zit precies t.o. het paleis van de Paus en heet Carré du palais.
De avond hebben we afgetopt met een echte Franse pot au feu , wat eigenlijk een prachtig woord is voor stoofvlees van o.a. de poten van het rund. We trokken de bijna biologische Gigondas (over 1 jaar is het officieel biologisch. Deze fase noem je conversie) open uit 2015 van Chateau Longue Toque. Deze wijn kreeg 92 punten van de Winespectator maar die hadden er geen pot au feu bij.
Het was een magische avond zo doordeweeks in Avignon!
De volgende ochtend vertrokken we uit de prachtige vestigingstad en reden naar de wijngaarden van Vacqueyras en Gigondas. De natuur is zo prachtig met de uitgestrekte wijngaarden en olijfbomen, boven de horizon schitterde de witte sneeuw mij tegemoet die op de côtes du Ventoux lag.
De dorpjes zijn oud,kleurrijk en Frans, typische Zuid-Franse mediterraan gevoel.
Ik ontmoet Véronique Torcolacci, de hoofd wijnmaakster en samen met het team proeven we de wijnen van Wild Pig door. Ze wist al op haar 14de dat ze iets met geur wilde doen. Parfums of wijn.
Uiteindelijk werd ze oenoloog en dit doet ze al meer dan 265 jaar bij het wijnhuis Gabriel Meffre.
Even voor de duidelijkheid: In Nederland drinken wij bijna 3 miljoen flessen Wild Pig per jaar. Het is een Pays d’Oc wijn. Er zijn 6 wijngebiedjes in de Lanquedoc en Roussillon waar het bedrijf Gabriel Meffre zijn druiven vandaan haalt of de wijn laat maken voor deze merkwijn.
Het is een soort mozaïek, een puzzel. Elke druif heeft zijn eigen gebied,
De wijnsnobs noemen dat terroir. En het is een kunst om deze dusdanige met elkaar de mengen dat de wijn dus complexiteit krijgt. Even voor de duidelijkheid. Het merk Wild Pig maakt alleen cépage wijnen dat wil zeggen: wijnen van één druivensoort.
Maar als je 12 miljoen flessen van deze wijn maakt en je verkoopt deze over de hele wereld, kun je dan nog steeds kwalitatieve wijn maken? Dit was wel het onderwerp van gesprek!
Ja, het kan. Je kunt het vergelijken met een sterrenchef die een fritesatelier begint. Goede frites gemaakt van kwaliteitsaardappel. Het krijgt alleen nooit een ster. En dat hoeft ook niet. Het is toegankelijk en lekker en kost niet veel.
De wijnmaakster Véronique stopt net zoveel liefde en aandacht in haar dure biologische wijnen dan in de goedkopere merkwijnen. Het zijn wijnen voor alle dag, om gemakkelijk een fles te openen en van te genieten.
Veronique:
“ Het is heel belangrijk om de juiste dag te kiezen voor de oogst. Liever net iets vroeger dan te laat. De zuurgraad is enorm belangrijk voor de wijnen. Daarom lopen we elke dag in de wijngaarden met onze wijnmakers en proeven de druiven. Elke dag weer! Net zo lang totdat we zeggen ja!
Dan oogsten we machinaal maar wel in de vroege ochtend. Overdag kan het in de zomer wel 30 tot 35 graden worden. S’ochtends is het lekker koel en blijven de druiven lekker fris.
De zuurgraag is het belangrijkste van de wijn verklapt ze: Het is belangrijk dat de wijn vraagt om nog een slok te nemen. Een goede wijn is een wijn die om nog een slok vraagt”
Verder is het bedrijf volop bezig met de toekomst van het bedrijf en het land.
Ze werken op het hoogste niveau van duurzaamheid, alle wijnen zijn vegetarisch en er zit steeds minder sulfiet in de wijnen. Wat opvallend was is dat het alcoholpercentage ook naar beneden wordt geschroefd. We proefden de Sauvignon Blanc met maar 12,5 % alcohol. Back tot the old days!!!
We sluiten af met een lunch in het dorp Gigondas. De wijnbar heet Le Nez wat “de neus” betekent.
Crimineel lekker gegeten maar ook heerlijke wijn gedronken en een dikke wijnkaart met wijn uit alle Franse wijngebieden. Prachtig zaakje! Ga er heen!
Laatste tip! In July is er een waanzinnig creatief theaterfestival in Avignon waar de creativiteit bruist door de smalle straatjes van de stad. Daarna ga je de wijngaarden in om te genieten van de kilometers lange zonnebloemvelden en de wijngaarden vol met sappige druiven.
En vergeet vooral niet langs Gabriel Meffre te gaan. Ze zullen je warm ontvangen! Dat kan ik je verzekeren!!
Lieve groet, Barbara
